Mikołaj Bugajak - "Strange Sounds and Inconceivable Deeds"

Mikołaj Bugajak, Mikołaj Bugajak, Mikołaj Bugajak... kto to, kurde, jest? I dlaczego jego zaledwie 17-minutowy album Strange Sounds and Inconceivable Deeds jest tak dobry? Nie brzmi mi to nawet znajomo. A powinno? Nie mogę sobie tej muzyki skojarzyć z żadnym znanym mi wykonawcą, czy producentem. A no tak! Już wiem! I wy też wiecie... tylko jeszcze o tym nie wiecie. Wiecie, albo będziecie wiedzieć, że warto wydać trochę grosza na album pana Bugajaka, bo go znacie i lubicie. Tylko nie pod tym nazwiskiem, w całkiem innej stylistyce, ale znacie. A jak nie, to się wstydźcie. Pan Bugajak, który dotychczas zasłynął w naszym kraju głównie produkcjami z gatunku hip-hop i elektronika, wydał coś nowego, coś świeżego i coś fajnego. Co tu dużo mówić. Dobra robota Noon!

Jaką płytą są Dziwne dźwięki i niepojęte czyny? Na pewno wyjątkową i to z kilku względów. Po pierwsze dlatego, że album jest połączeniem syntetycznych dźwięków z żywymi instrumentami. Cała masa jest tam fortepianu i wiolonczeli, słychać też klarnet i kontrabas, o czym zresztą przeczytać możecie w oficjalnym opisie płyty. Takie połączenie daje wrażenie naturalności tej muzyki. Ona płynie, uspokaja, pozwala się wsłuchać. Przypomina trochę album do muzykoterapii, co w tym przypadku jest jednak komplementem. Noon już podczas swoich poprzednich wydawnictw słynął z dopracowania. Na nowym nie ma ani jednego zbędnego dźwięku. Niektóre są zaskakujące, niektóre mogą nawet wzbudzać niepokój, ale żaden nie znalazł się tam przypadkiem. Mało jest u nas tak dojrzałej i przemyślanej muzyki. Co jeszcze wyróżnia ten album od poprzednich dzieł Bugajaka, a o czym mówi sam autor, to to, że płyta ta została skomponowana a nie wyprodukowana. Dlatego między innymi została wydana pod imieniem i nazwiskiem, a nie pod pseudonimem, o czym Noon wspomina w wywiadzie dla cgm.pl.

Zauważam jednak jeden wielki minus. Już drugi raz z rzędu warszawski producent uracza nas albumem bardzo krótkim. Dwa lata temu dostaliśmy niespełna dwudziestominutowe Pewne Sekwencje, teraz jeszcze krótsze Strange Sounds and Inconceivable Deeds. Szkoda, że jeden z nielicznych polskich artystów, którzy prezentują poziom międzynarodowy i wydają swoją muzykę także za granicą, dostarcza nam pięć do sześciu utworów co dwa lata. Słucham tego krążka raz za razem i wciąż mam wrażenie niedosytu. Bo dostaliśmy album bardzo dobry, nietypowy, zawierający muzykę jakiej jeszcze w Polsce nie grano, ale taki, który ledwo się zacznie, a już trzeba odtwarzać go od początku. To wielki minus tej płyty. Oczywiście można się tłumaczyć, że chodzi o jakość, a nie o ilość, ale czy to wypełni tę pustkę, gdzie powinna grać muzyka?

Album oczywiście na plus, ale czekamy na więcej Panie Bugajak, bo ciągle nie możemy się nasycić pańską muzyką.

Mikołaj Bugajak - Strange Sounds and Inconceivable Deeds (2010, Nowe Nagrania)
Ocena: 7/10 - mocne